Λέβι-Μπριλ, Λισιέν

(Lucien Lévy-Bruhl, Παρίσι 1857 – 1939). Γάλλος κοινωνιολόγος, στοχαστής και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στην École Normale και δίδαξε σε διάφορα λύκεια και αργότερα στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, όπου κατείχε την έδρα της ιστορίας της φιλοσοφίας. Έπειτα από τις πρώτες μελέτες του στον κλάδο της ηθικής και της ιστορίας της φιλοσοφικής σκέψης επηρεάστηκε από τις κοινωνιολογικές αντιλήψεις του Ντιρκέμ, που τον προσανατόλισαν προς την ανθρωπολογία, και ιδιαίτερα προς τη μελέτη των μορφών της πνευματικής ζωής στους λιγότερο ανεπτυγμένους λαούς. Η θεωρία που διατύπωσε για την προ-λογική σκέψη των πρωτόγονων, παρότι προκάλεσε πολλές συζητήσεις, άσκησε μεγάλη επίδραση στη σύγχρονη σκέψη, και ιδιαίτερα στις μελέτες της ιστορίας και της φαινομενολογίας των θρησκειών. Ο Λ.Μ. υποστήριξε ότι η διαφορά νοοτροπίας μεταξύ των πρωτόγονων και των πολιτισμένων λαών συνίσταται κυρίως στο ότι στους πρώτους δεν επηρεάζεται από την εμπειρία και έχει κυρίως μαγικό και μυστικιστικό χαρακτήρα. Τα κυριότερα έργα του τιτλοφορούνται Οι νοητικές λειτουργίες στις κατώτερες κοινωνίες (1910), Η πρωτόγονη νοοτροπία (1922), Η πρωτόγονη ψυχή (1927, που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του, το 1948), Η μυστική εμπειρία και τα σύμβολα στους πρωτόγονους (1938). Από τις φιλοσοφικές μελέτες του ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν εκείνες που αφορούν τον Γιακόμπι και τον Κοντ, καθώς και η εργασία του ως διευθυντή της Revue Philosophique (Φιλοσοφική Επιθεώρηση).